شور عاشقانه

ترانه: «شور عاشقانه»

با یادت سرمستم، تو ای نگار آسمانی

یادم کن تا هستم، تو ای امید زندگانی

تا به هر ترانه

می کشد زبانه

شور عاشقانه من

حال دل می گویم

با زبان بی زبانی

هر لبخندت

با من گوید

دل مده به دست غم در این عالم

بنشین با عشق

تا گل روید

زین شب خزانی

تا که از نگاه تو، نور شادی می بارد...

دل ز مهربانیت، شور و شادی ها دارد...

با تو خزان من بهاران

با تو شوم ستاره باران

نور افشانی

چه بخواهی، چه نخواهی

دل عاشق، ره تو پوید

به هر نشانی

دل و جان سرمست از شوق نگاه تو

همه جا حیرانم دیده به راه تو

که بدین روح افزایی

زیبایی، رویایی

چون بهشت جاودانی

چه شود گر، باز آیی، چون نفس، باد سحر،

می رسدم، جان دگر، دیده کشد، سوی تو پر،

همسفرم، شو، که می توانی

پرو بالم را، با دیدارت، کی بگشایی

تب و تابم را، با لبخندت، کی بنشانی

با یادت سرمستم، تو ای نگار آسمانی

یادم کن تا هستم، تو ای امید زندگانی

شعر: فریدون مشیری

خواننده: علیرضا افتخاری

دستگاه: آواز بیات اصفهان