شکوه

شکوه

وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم

رمیدی و نرمیدم، بریدی و نبریدم

اگر ز جان ملامت، شنیدم از تو شنیدم

وگر ز کرده ندامت، کشیدم از تو کشیدم

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غم‏گسارم

مُردم ای مهتاب بسوزی، همچو شمعی بر مزارم

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا غبارم

تا رسم در ره‏گذارت، یا رسی در ره‏گــذارم...

گذشتی و نگذشتم، شکستی و نشکستم

بریدی و نبریدم، گسستی و نگسستم

اگر که خانه به دوشم، اگر که باده پرستم

کجا که با تو نبودم؟! کجا که بی تو نشستم؟!

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غم‏گسارم

مُردم ای مهتاب بسوزی، همچو شمعی بر مزارم

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا غبارم

تا رسم در ره‏گذارت، یا رسی در ره‏گــذارم...

مهرداد اوستا