آتشی در سینه دارم جاودانی

ترانه: «آتشی در سینه دارم جاودانی»

آتشی در سینه دارم جاودانی          عمر من مرگیست نامش زندگانی

رحمتی کن کز غمت جان می سپارم          بیش از این من طاقت هجران ندارم

کی نهی پای ای پری از وفاداری          شد تمام اشک من بس در غمت کرده ام زاری

نو گلی ریبا بود حسن جوانی          عطر آن گل رحمت است و مهربانی

ناپسندیده بود دل شکستن          رشته الفت و یاری گسستن

کی کنی ای پری ترک ستمگری          می فکنی نظری آخر به چشم ژاله بارم

گر چه ناز دلبران اندازه دارد          ناز هم بر دل من اندازه دارد

هیچ اگر ترحمی نمی کنی بر حال زارم          جز دمی که بگذرد ز جمله کارم

دانمت که بر سرم کذر کنی به رحمت اما          آن زمان که برکشد گیاه غم سر از مزارم

شعر: ....                      خواننده: قمرالملوک وزیری                 دستگاه: دشتی و بیات راجه